هَــرکه مــی خــواهـی بـــاش

ایـن عادت مُـــشتَــرک انسـانهــاســت

تـــو نیــز ،

روزی ,

ســاعـتی ,

لـَحظــه ای

احــساس خـواهـی کـرد کـــه. . .

هیــچکـَـس دوسـتت نَــدارد...!

در زوال روزهای تنهایی و غربت آموختم

چطور مکتوم باشم و مستور،

نگو

حتی به صمیمی ترین

که جه اندازه دوستش داری

دوست داشتن هایت را در دلت زمزمه کن

مگذار دنیا خبر دار شود

دنیا زخم خورده ی لبخندهای ماست

دنیا


چه رسواست پیش چشم های من

عاشقی

چه فریب زشتی ست

خواستن ها و نرسیدن ها

رسیدن ها و نخواستن ها

بگذار برای همیشه این نغمه ی غم انگیز در سرم جاری باشد

بگذار برای همیشه نعش کش آرزوهایم باشم

ترس بر ات ندارد ما همه رفتنی هستیم

دارم از تــو حــرف می زنــم
امــــا روحــت هم از نوشــــته هــایم خبــر نــدارد
ایــــرادی نــــدارد یــاد تــو
به نوشتــــه هــایم رنــگ می دهــد
شــایــد دیگــری بخــــواند و آرام گیــــرد ذهــــن پریشــــانش... 

دیــــگَر


دِلواپَسَــــم نباش



نامهــــــربانَم!





آنقدرضعیـــــــفَم کرده ای






سرما هَم مرا میخورَد...!!!

کاش مخابرات
یه روز صبح بهت اس ام اس میداد:

مشترک محترم و عزیز ما،
شما قبلا در طول روز فلان شماره رو دویست بار میگرفتی

اس ام اس که حرفش رو نزن،
اینقدر زیاد بود که ما حساب کتابش از دستمون در میرفت
حتی بعضی اوقات اس ام اس هاتون اینقدر خوشگل بود
که برا خودمون سیوش میکردیم
حتی یه شب، ( زمستون بود فکر کنم)، اینقدر حرفای خشگل خشگل میزدین و ما هم هی گوش میدادیم
که پای تلفن خوابمون برد،
یادمون رفت بقیه پول تلفن شما رو حساب کتاب کنیم

حالا مشترک محترم و عزیز،
چی شده که این روزا دیگه خبری ازت نیست؟
چیزی شده؟
چرا اون شمارهه رو دیگه نمیگیری؟
یه اس ام اس خالی هم حتی نمیدی

منِ مخابرات، اون دوره رو باهاتون زندگی کردم، حقمه که بدونم

تو هم اس ام اس بدی بگی:
بیخیال رفیق،
این روزا هم میگذره.....

خـدایـا یـادتـه ... ؟!

دسـتـشـو گـرفـتـم آوردم پـیـشـت ...

گـفـتـم : مـن فـقـط ایـنـو مـیـخـوام ...

دیوونگی یعنی :
عکسشو تو گوشیت هی نیگاه کنی ، واسه بار هزارم . . .
انگار تاحالا ندیدیش . . !
بوسش کنی محکم مث دیوونه ها !!
بگی خو آخه دلم همش یه ذره میشه برات . . .

چه کار سختی از من طلب میکنند
این دلتنگی های
حل شده در بغض
فراموشی ات به دست من نیست
که این سر سختی ها تو را با من لج میکنند
بگذار فریاد بزنم
فــــــــــــــراموش نمیــــــــــــــشوی !

خبر به دورترین نقطه ی جهان برسد
نخواست او به مـــــــــــــن خسته بی گمان برسد
شکنجه بیشتر از ایــــــــن؟که پیش چشم خودت
کسی که سهم تو بوده به دیــگران برسد
چه می کنی؟اگر او را که خواستی یک عمر

گاهی وقت ها اونقدر بهونه داریم که بی بهونه گریه می کنیم

فکـــرتـــــ از ســـرم افتـــاد ...

بــه همیـــن راحتــی !!

نــه آسمــان بــه زمیـــن آمــد و نــه دنیـــا تیـــره و تــار شــد ..

آرامـــ ميـگويي:

با مـن بـازي نکـن ...

ولــــي او !

او درسـت هـمـين کـار را ميـکـند !

نمیدانم!
کجای بازی ما اشتباه بود که تـــو دیگر همبـــازی من نیستی!
و من هنوز گـرگــم به هـــوای تو…!

خواستی دیگر نباشی!
آفرین چه با اراده
لعنت به دبستانی که تو از درسهایش فقط “تصمیم کبری” را آموختی.

یه روزایی , یه شبایی,به یه ادمای خاصی خیلی احتیاج داری
گوشیتو بر میداری شمارشو بگیری
اما می دونی بی فایدس , اینقدر دلگیر و دلتنگی که یهو به خودت میای
می بینی خیره شدی به یه صفحه ی خالی بی جواب
اشکات سرازیر شدن , بعد با خودت فقط یه جمله می گی :

یـــک وقتــــایــــی تــــو زنـــدگـــی وجـــــود داره ،

کــــه آدم فقــــط دوســــت داره بــــدونــــه

چـــــــــــــــــــــــر ا ! ...

پــروانــه مــن،

در تــاری افتــاده

کــه عنکبــوتــش،

سیــر اســت!

نــه میتــوانــد پــرواز کنــد،

نــه میمیــرد . . .

خیلی بدهکاریم

به همه ی کسایی که همیشه بهشون گفتیم

درست میشه و نشد. . .

به سادگی رفت …

به سادگی بخشیدم …

حالا مانده ام چگونه بدون او به سادگی زندگی کنم …

مهربانم، ای خوب!

یاد قلبت باشد ،

یک نفر هست اینجا

بین آدم هایی که همه سرد و غریبند با تو ،

تک و تنها به تو می اندیشد…

و کمی دلش از دوری تو دلگیر است.

مهربانم، ای خوب!

یاد قلبت باشد ،

یک نفر هست که چشمش به رهت دوخته

بر در مانده شب و روز

و دعایش این است…

زیر این سقف بلند،

هر کجایی هستی به سلامت باشی

و دلت همواره

محو شادی و تبسم باشد.

هرچقدر هم بگویی مردها فلان،

زن ها فلان.

تنهایی خوب است،

دنیا زشت است...

آخرش روزی قلبت برای كسی تندتر می زند.

می گویند : شاد بنویس ...

نوشته هایت درد دارند!

و من یاد ِ مردی می افتم ،

که با کمانچه اش ،

گوشه ی خیابان شاد میزد...

اما با چشمهای ِ خیس ... !!

تــَب בارم

مُسَکِــن خــورבه ام

امـــا انـــگار تـــاریخ مَصـــرَف בرבهایم

تــا انتـــهاے بـــودنــَم ادامــــﮧ בارב

چـنـد وقـتـیـسـت

بـه جـاے یـک جـرعـه آب ِ خـوش ،

" بـغـض " از گـلـویـمـان پـایـیـن مـے رود . . .

ایـهـالـنّـاس . . .

دل را لـگـد نـکـنـیـد . . .

تعهد به سند ازدواج نیست !

تعهد به رینگ انگشت دست چپ نیست !!

تعهد یه حسیـــه تو قلــــب آدما

اتل متل جدایی
عروسکم کجایی ؟
گاو حسن پریشون ...! یه دل داره پر از خون
عشقم رفته هندستون ، خونم شده قبرستون ....!
یه عشق دیگه بردار ، یه دنیا غصه بردار ...!
اسمش روبزار بچگی ، تا آخر زندگی ....!
آچین واچین تموم شد ....!
عمر منم حرم شد

بازگشتی در کار نیست ...
یک بار که برود
برای همه ی عمر ... رفته‌ است ...
حتی اگر برگردد
باز هم دیگر او نیست...!

حال “من” دیدن دارد

وقتی کسی حال “تو” را می پرسد …

دلم !!! آری با تو هستم....

چند بار بگویم بهت که این دنیا ظرفیت عشقهای فوق العاده را ندارد!

عادی باش! همین...

هــــوا داره ســرد میـــشه و مـن . . .
هـمـش نگران ایــــنم کـه . .
سـرمـا بخـورم و . .
ســرفه کـنـم و . .
کـــســـی نبـــاشه بهـم بگه :
" عزیـــزم ، بـازم که مــواظـب خـودت نبـــودی . . ."

گاهی پروانه ها هم

اشتباه عاشق میشوند

بجای شمع

گرد چراغهای بی احساس خیابان میمیرند …

روز مـــرگـــم در آخــریـن نـفـسم ...

فـــقط یــک چــیـز بــه او خــواهــم گــفـت :

اونـــــــطوری نـــه !

اینـــطوری میـــرَن !!!

نگـــــــران نباش
حــــال مـــن خـــــــوب اســت
بــزرگ شـــده ام...
دیگر آنقـــدر کــوچک نیستـم که در دلــــتنگی هـــایم گم شــــوم
آمـوختــه ام
که این فـــاصــله ی کوتـــاه بین لبخند و اشک
نامش زندگیست...
آمــوختــه ام

بـعضے وقتا شُماره یکـے تو گوشیت هست کــﮧ نمیتونے بهش زنگـ بزنے

دلت ـَمـ نمیـآد پاک ـش کنــے

هروقتمـ چشمت بـﮧ اِسمـش میفتــﮧ دلـت یـﮧ جورے میشـﮧ

بنـــد دلـــم را
به بند کفـــش هایت گـــره زده بودم
که هر جـــا رفتـی
دلــم را با خود ببری
غــــافل از اینکه
تو پـــا برهنـــه می روی
و بی خبــــر

خودم معمولا چیزی نمیکشم

ولی این قلبم لامصب همیشه تیر میکشه …!